Liefde geven en liefde ontvangen zijn twee kanten van dezelfde medaille. Ga maar eens na…
Je hebt waarschijnlijk een relatie gehad waarin jij degene was die het meeste gaf.
Je belt de ander voortdurend om te vragen hoe het ermee gaat.
Je zorgt voor de ander als die ziek is.
Je biedt aan om het favoriete ijsje mee te nemen als je boodschappen gaat doen.
Je zendt de ander leuke berichten om te laten zien dat je aan hem/haar denkt.
Plotseling dringt het tot je door dat liefde ontvangen voor de ander vanzelfsprekend is.
Zodra je die conclusie getrokken hebt, let je goed op wat je de ander geeft.
Je wordt minder vrijgevig, liefde geven is niet langer vanzelfsprekend.
Je houdt bij wanneer je iets kreeg of wanneer je spontaan te horen kreeg dat die om je gaf.
Wat gebeurt er als liefde geven en liefde ontvangen niet met elkaar in balans zijn?
Er is een plotselinge koelte in de relatie.
Je houdt je natuurlijke neiging om te geven terug, de ander voelt dat en neemt afstand.
Jullie beginnen elkaar verwijten te maken.
Je bedenkt dat hij of zij in het begin veel aardiger was. De ander denkt dat ook.
Jullie bevinden je in een neerwaartse spiraal omdat jullie beiden nu bijhouden wie wat aan wie gaf.
Het einde van je relatie is waarschijnlijk heel dichtbij en het begin van het einde begon met jouw beslissing om niet meer te geven.
Als je geliefde zich niet gedraagt zoals jij dat graag hebt, moet je hem of haar niet straffen – jezelf niet terug trekken.
Als je een relatie hebt met iemand voor wie liefde ontvangen vanzelfsprekend is en die niet geeft? – STOP ERMEE!
Heb je een relatie met iemand voor wie liefde geven makkelijk is en die veel geeft ? – GEEF!
Het moeilijke in het bepalen of je iemand bent die geeft of iemand die neemt, is dat je niet onbevangen tegenover jezelf staat. Je kunt denken dat je het één of het ander bent, maar we hebben allemaal de neiging bevestiging te zoeken over wat we al van onszelf vinden.
Als je gelooft dat je een goed persoon bent, zie jij jezelf waarschijnlijk als iemand die geeft en niet als iemand die neemt. Maar de persoon die met je omgaat kan het hier helemaal niet mee eens zijn.
Dus Liefde Geven Of Liefde Ontvangen?
Als je nu aan een relatie denkt waarin jij jezelf als de gever beschouwde, denk je waarschijnlijk aan alle dingen die je voor je partner deed – de keren dat je je mond hield, je tijd en energie opofferde en de keren dat je voor de lieve vrede stil een compromis zocht. In jouw ogen was dat liefde geven.
Je vindt dat je 100% gelijk hebt in wat je allemaal hebt gegeven.
Wat jij niet weet, zijn alle keren dat de ander zijn of haar mond hield, tijd en energie opofferde en stil een compromis zocht ter wille van JOU.
En als er een objectieve rechter zou zijn die het van bovenaf bekeek, zou hij misschien de eerste zijn om je te vertellen dat jij, hoewel je DACHT dat jij de gever was, je partner net zoveel gaf als jij. Je zag en waardeerde het alleen niet, die liefde ontvangen was lastig voor jou.
Er zijn altijd twee kanten, je kunt niet geven als er geen ontvanger is. En je kunt niet ontvangen als er geen gever is. Als je niet kunt ontvangen wat de ander geeft omdat je niet ziet wat die geeft, zul je denken dat je niets krijgt. Maar wat je krijgt, kan iets heel anders zijn dan wat jij verwacht of wilt, waardoor je blind bent voor wat je wel krijgt.
Met overgave liefde geven en liefde ontvangen, is het meest waardevolle dat je kunt doen. Onvoorwaardelijk vertrouwen in en acceptatie van elkaar is het beste dat je elkaar kunt geven en dat maakt een relatie tot wat hij kan zijn. Geef de ander complimenten over wat die goed doet en wees blij met wat je wel krijgt.
Dan krijg je wat je wilt: een partner die geeft.
Liefde geven en liefde ontvangen zijn dus beiden even belangrijk.
Fijn als je dit deelt of een reactie geeft. Dank je wel!
Hoi Marjolein,
Geven kan soms ook een vorm van manipulatie zijn; je geeft wat je zelf graag wilt ontvangen. Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat de ander dat dan ook teruggeeft en dan kan je teleurgesteld zijn.
Ik merk als gever dat anderen makkelijk misbruik van je goedgevigheid maken, er zijn erg veel egoistische mensen, als je dus merkt dat het helemaal niet in balans is (je hoeft het natuurlijk niet op een weegschaaltje te leggen)kan je inderdaad beter stoppen.
Er zitten nog andere kanten aan het geven en ontvangen; b.v. de kant van ergens om durven vragen; nee heb je en ja kan je krijgen. Als je vraagt kan je natuurlijk ook net zo goed een nee terugkrijgen, het is een kans die je pakt, nee terugkrijgen hoort daar bij en zul je moeten accepteren.
Nog een belangrijke; als je b.v. iemand streelt geef je, maar sta je er wel eens bij stil dat je tevens ontvangt? het geven op zich is voor jezelf al fijn maar ook is het fijn om de heerlijke huid en de warmte te voelen en het ontvangen van die ander is ook een heeel fijn cadeautje.
Groeten,
Allard
Er zijn er altijd twee nodig. Geven en ontvangen kunnen niet zonder elkaar bestaan. Zolang je kunt geven zonder er iets voor terug te verwachten, word je er zelf blij van doordat je iemand blij maakt. Zo kan weer iemand anders jou geven wat jij wilt hebben. Er zijn idd veel mensen die geven wat ze zelf graag willen hebben. Dat is alleen verkeerd als je dan ook verwacht dat je het zult krijgen. Omgekeerd zijn er mensen die krijgen vanzelfsprekend vinden. Dat zijn goede ontvangers en m.i. niet persé egoïstisch. In liefdesrelaties is de balans goed als beide partners tevreden zijn met wat ze geven én ontvangen.
Hallo Marjolein,
Alleen moederliefde is onvoorwaardelijk. Bij elke andere relatie moet er sprake zijn van een balans
Dat er sprake moet zijn van balans, ben ik helemaal met je eens. Overigens heb ik het nergens over onvoorwaardelijkheid en zoals hierboven al staat, als je merkt dat je meer geeft dan ontvangt – wegwezen.